به نقل از «خبرگزاری برنا»

سهم جامعه امروزی از ادبیات به صفر نزدیک است / استاد شهریار بزرگترین و صادق‌ترین شاگرد حافظ و سعدی است

تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۶۲۸۸۷

دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان گفت: در جامعه امروز از شعر به‌عنوان تفنن و به لایه سطحی از شعر توجه می‌شود .

به گزارش خبرگزاری برنا از لرستان ؛  علی نوری  در دومین نشست ادبی «شهریار غزل» که در سالن شهید حیدریان اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی لرستان برگزار شده بود ، اظهار کرد : دردی که گربیان‌گیر جامعه شده، نبود شعر و ادبیات و کمرنگ شدن آن در جامعه است، زمانی که ادبیات از هر جامعه رخت بربندد، درگیری، خشونت، کینه و .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.. وارد جامعه خواهد شد.

او  ادبیات را زبان ناخودآگاه و درون انسان برشمرد و افزود: ادبیات زبان را می‌پالاید، زبانی که زیر لگدمال فشارهای اجتماعی، فشارهای کاری فرسوده و له شده است به کمک ادبیات و شعر دوباره سرزنده خواهد شد.

نوری با اشاره به انواع شیوه‌های ارتباطی ،  تصریح کرد: بهترین شیوه و البته اثرگذارترین آن‌ها، ادبیات است. شعر سرچشمه نوشین، گوارا و سیراب‌کننده عواطف است.

این استاد دانشگاه به بیان برخی ویژگی‌های شعر پرداخت وگفت: شعر عبرت‌آموز، شیرین‌تر از واقعیت و تجربه، زلال‌تر از زندگی و موثرتر از فلسفه علم و اخلاق است.

او با تاکید  بر اهمیت شعر و ادبیات در زندگی افراد ، ادامه داد: سهم جامعه امروزی از ادبیات به صفر نزدیک است. تمام نگرانی‌ها، برخوردهای اجتماعی، تحمل نکردن‌ها، نقد نپذیرفتن‌ها ناشی از این است که از زبان دل و ادبیات استفاده نمی‌کنیم. زبان منطق تا جایی اثرگذار است، از جایی به بعد زبان دل و ادب است که تاثیرگذار خواهد بود.

این  استاد ادبیات دانشگاه لرستان کم‌توجهی به شعر و ادبیات را باعث بسیاری از ناهنجاری‌ها و گرفتاری‌ها در جامعه عنوان کرد و افزود: در جامعه امروز از شعر به‌عنوان تفنن و به لایه سطحی از شعر توجه می‌شود و یا آرایش سطحی از زندگی به آن پرداخته می‌شود، و این درحالی است که بسیاری از ناهنجاری‌ها در خانواده‌ها، مدارس و حتی محافل دانشگاهی وجود دارند که اگر به مقوله شعر به درستی پرداخته شود و به محتوای اشعار، توجه ویژه‌ای داشته باشیم، می‌توانیم در بهبود این ناهنجاری‌ها قدم برداریم.

نوری  با بیان اینکه سه دلیل برای نام‌گذاری رو شعر و ادب به نام شهریار از نظر او وجود دارد ، عنوان کرد: نخست؛ شهریار بزرگترین و صادق‌ترین شاگرد حافظ و سعدی است. دوم؛ شهریار حد واسط و نقطه اعتدال و میانه و حد وسط شعر سنتی و معاصر است. هم شاعر اندیشه‌ها و مضامین سنتی است و هم اندیشه نو را وارد ادبیات می‌کند. سوم؛ شهریار آیینه دردهای معاصر است البته نیما، اخوان و شاملو نیز بوده‌اند اما شهریار این دو ویژگی دیگر را نیز با خود دارد و خوب است، چنین روزی به نام او نام گذاری شده است.

انتهای پیام

آیا این خبر مفید بود؟ 0 0

نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: ادبیات شعر فرهنگ شهریار استاد شهریار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۶۲۸۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (7 اردیبهشت)

صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم
تا به کی در غم تو ناله شبگیر کنم

دل دیوانه از آن شد که نصیحت شنود
مگرش هم ز سر زلف تو زنجیر کنم

آن چه در مدت هجر تو کشیدم هیهات
در یکی نامه محال است که تحریر کنم

با سر زلف تو مجموع پریشانی خود
کو مجالی که سراسر همه تقریر کنم

آن زمان کآرزوی دیدن جانم باشد
در نظر نقش رخ خوب تو تصویر کنم

گر بدانم که وصال تو بدین دست دهد
دین و دل را همه دربازم و توفیر کنم

دور شو از برم ای واعظ و بیهوده مگوی
من نه آنم که دگر گوش به تزویر کنم

نیست امید صلاحی ز فساد حافظ
چون که تقدیر چنین است چه تدبیر کنم

تفسیر :

تاکنون رنج و درد زیادی را تحمل کرده اید، در برابر سختی های آینده همچنان صبور بوده و از یاس و ناامیدی برحذر باشید. به تلاش خود ادامه دهید و در مقابل فریب و دورویی افراد بدخواه شکیبایی به خرج داده و نهراسید.

برای رسیدن به نیت دل باید اختیار زندگی خود را به دست بگیرید و از بی خیالی دوری کنید تا سرنوشت خود را بسازید. هرآنچه بکارید همان را درو خواهید کرد.

زندگی نامه حافظ

حافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری بوده که در سال ۷۲۷ هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدر او بهاءالدین محمد نام داشت که در دوران کودکی حافظ، از دنیا رفت. حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بود و به‌همراه مادرش زندگی سختی را سپری می‌کرد. گفته می‌شود او در اوقات فراغت خود به مکتب‌خانه‌ای که نزدیک نانوایی بود می‌رفت و خواندن و نوشتن را از همان جا فراگرفته است. او در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود شرکت می‌کرد و نیز‌زمان برای کسب درآمد به کارهای سخت و طاقت فرسا می‌پرداخت. خانه حافظ در محله شیادان شیراز بود.

این شاعر بزرگ در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی مسلط شد و در دهه بیست زندگی خود به یکی از مشاهیر علم و ادب سرزمین خود تبدیل شد. جالب است بدانید که او قرآن را به‌طور کامل حفظ بود و به همین خاطر تخلص حافظ را برای او انتخاب کردند. شمس الدین محمدبن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی حدود چهل سال در حوزه درس استادان آن زمان از قبیل قوام الدين عبدالله، مولانا بهاء الدين عبدالصمد بحرآبادی، مير سيد شريف علامه گرگانی، مولانا شمس الدين عبدالله و قاضی عضدالدين عيجی  شرکت می‌کرد و به همین خاطر به اکثر دانش‌های زمان خود مسلط بود.

حافظ در دوران شاه شیخ ابواسحاق به دربار راه پیدا کرد و شغل دیوانی را برای خود انتخاب کرد. او علاوه بر شاه ابواسحاق، در دربار شاهان دیگری همانند شاه شیخ مبارزالدین، شاه شجاع، شاه منصور و شاه یحیی نیز حضور پیدا کرده بود. حافظ از طریق دیوانی امرار معاش می‌کرد و شاعری شغل اصلی او نبود. جالب است بدانید که بزرگ‌ترین گناه از نظر حافظ، ریاکاری و مردم‌فریبی بود. حافظ در دوران زندگی خود اشعار به‌ویژه غزلیات بسیار زیبا و معنی‌داری سروده است که نیز‌اکنون پس از گذشت قرن‌ها از آن، بوی تازگی داده و خواندنش آرامش‌بخش است. دیوان اشعار حافظ شامل غزلیات، قصیده، مثنوی، قطعات و رباعیات می‌شود.

حافظ در دوران جوانی عاشق دختری به نام شاخه نبات شد؛ البته برخی بر این عقیده‌اند که نام همسر حافظ نسرین بود و او این نام را به‌دلیل شیرین زبانی معشوقه‌اش به او اختصاص داده است. او برای رسیدن به معشوقه‌اش، ۴۰ شبانه روز را به‌طور مستمر در آرامگاه باباکوی شب زنده‌داری کرده و به دعا پرداخت. سپس، با شاخه نبات ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود. حافظ تنها یک بار ازدواج کرد و پس از مرگ همسرش مجرد ماند. به همین خاطر بسیاری از عارفان و عاشقان، عشق مقدس و واقعی را در حافظ جستجو می‌کنند. پسر این شاعر بزرگ نیز در دوران جوانی در راه سفر نیمه‌کاره به هند همراه پدرش از دنیا رفت.

در تقویم رسمی ایران، ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ است و هر ساله در این روز مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگرانی در سراسر دنیا روی آرامگاهش در شهر شیراز برگزار می‌شود.

 

آثار حافظ

دیوان حافظ شامل ۵۰۰ غزل، ۴۲ رباعی و چند قصیده است که آن را در در ۵۰ سال از زندگی خود سروده است؛ یعنی به‌طور متوسط در هر سال تنها ۱۰ غزل سروده است؛ زیرا او در لحظاتی خاص به سرودن اشعار خود می‌پرداخت و تمرکز خود را روی خلق آثاری ناب گذاشته بود که شایسته مقام معشوق باشد. این نکته بسیار قابل‌توجه و تامل‌برانگیز بوده و به همین خاطر دیوان او را به یک کتاب خاص و خواندنی تبدیل کرده است. دیوان حافظ بیش از ۴۰۰ بار به زبان فارسی و زبان‌های دیگر دنیا به چاپ رسیده است. حافظ لقب ماهرترین غزل‌سرای زبان فارسی را نیز با اقتدار از آن خود کرده و تک بیت‌های او بسیار درخشان و تماشایی است.

شاید تعبیر کردن یا قدرت تاویل پذیری را بتوان از مهم‌ترین خصوصیات اشعار حافظ به حساب آورد؛ زیرا هر کس که دیوان حافظ را باز کرده و غزلی از آن می‌خواند، با توجه به شرایط روحی خود برداشت متفاوتی از آن می‌کند؛ به‌گونه‌ای که حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است. در اشعار حافظ، تناسبات هنری به شکلی ظریف و دقیق رعایت شده‌اند و ایهام و ابهام را به جا و درست به کار برده است. در برخی از اشعار حافظ، زبان طنز نیز به کار گرفته شده تا ناگفته‌ها به کمک زبان طنز بیان شود.

کانال عصر ایران در تلگرام